Beste vrienden,
Onlangs werd ik geattendeerd op een voor mij onbekende passage uit de 'Konferenzen' over een meisje met lees- en schrijfproblemen.
Rudolf Steiner zegt daar het volgende:
“Dit kind ziet niet goed. Ze heeft astrale knollen voor haar ogen. Dat zie je aan haar handschrift. Ze verwisselt consequent de letters. Ze schrijft bijvoorbeeld ‘Gsier’ in plaats van ‘Gries’. Achter de wetmatigheid daarvan moet ik nog zien te komen. Ze schrijft de ene letter op de plaats van de andere. Dat doen kinderen in die leeftijd niet meer, maar zij doet het steeds. Ze ziet het niet goed. We moeten bedenken wat we met dit kind moeten doen. Men moet met dit kind iets doen.”
Rudolf Steiner stootte op een voor hem blijkbaar nog onbekend fenomeen - het spiegelen van letters en/of lettervolgorde, iets waar wij tegenwoordig niet meer van opkijken- en hij had er toen (1923) nog niet een compleet antwoord op, maar zijn beschrijving is ongelooflijk accuraat.
Wie in plaats van ‘astrale knollen’ twee glazen knikkers voor de ogen houdt ziet in de knikkers de omkering van het geschreven woordbeeld. In het astraallichaam spiegelt zich het fysieke altijd in een omkering (we laten de spiegeling, die in het etherlichaam optreedt hier even buiten beschouwing). Het zijn de convexe en concave spiegelingsmogelijkheden, zoals ze beschreven zijn door Audrey McAllen.
Het omkeren van volgorde van achter naar voor door het astraallichaam geldt niet alleen voor de visuele waarneming maar ook voor het auditieve. Een jong kind kan lettergrepen omkeren en zegt bijvoorbeeld: ‘moe-li-na-de’ (limonade). Mijn kleine zusje noemde mij vroeger ‘Poe’. Gelukkig is men na Steiner ook in antroposofische kringen niet stil blijven zitten en heeft men grondig gezocht naar verklaringen en hulp op dit gebied.
Audrey McAllen beschrijft haar waarnemingen en onderzoek van het spiegelen op bladzijde 34 -36 van 'De Extra Les' en verder in 'Learning Difficulties' hfst: 'The Mirroring Process in Relation to Two- and Three-Dimensional Space'.
Vergeet ook de observaties en beschrijvingen van Walter Holzapfel niet in zijn hoofdstukken over dyslexie in 'Kinderen met ontwikkelingsproblemen.'
In 'Foundations of the Extra Lesson' (hfst: Mirroring and Imprinting Process) wordt alles uitgebreid behandeld en op een rijtje gezet.
Zoals al eerder vermeld, had Rudolf Steiner zoals hij zelf zei, niet direct een antwoord op dit door hem waargenomen fenomeen. In latere vergaderingen met de leraren is het meisje niet meer besproken. We hebben dus geen aanwijzingen over resultaten van Steiners eventuele verdere aanwijzingen.
We zouden echter met veel eerbied en dankbaarheid kunnen kijken naar wat Audrey McAllen de vrijschool-beweging heeft geschonken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten